In de jaren rond het jaar 2007 werkte ik in Harderwijk samen met een groep kunstenaars. We inspireerden elkaar en reageerden ook op elkaars werk. De groep ontstond naar aanleiding van een uitwisselingsproject met de Tsjechische stad Znojmo alwaar wij in het museum een expositie mochten inrichten. Het heeft veel opgeleverd, oude herinneringen vliegen voorbij. Aan het museum, aan Znojmo, aan Maria in het museumcafe, aan de prachtige villa van Mies van der Rohe in Brno, aan nog zoveel meer. Waaronder het ontvangen van dit gedicht bij een schilderij van mij met de titel Ik laat je los in mij. Het gedicht is gemaakt door Michel Martinus, dichter en schrijver te Harderwijk. Het schilderij is inmiddels verkocht. De foto en het gedicht in de herinnering. Eén van de vele herinneringen van vele mooie dingen die op mijn pad zijn gekomen.

Ik laat je los in mij

Alleen in kleur kan ik jou vangen,

zo lang je niet buiten de lijnen van mijn verlangen treedt.

Ik laat jou alleen in beginsel ontstaan:

je stem, je ogen, heel jouw wezen is onbestemd, is liefde; is woede.

Is groter dan zijn, dan ontmoeten, in alle namen, die ik je geef.

ik weet dat jij ook mij zal moeten uitdrijven,

zoals ik jou, zal moeten uitschrijven op mijn innerlijk doek;

je moet loslaten in mij, om kleur te bekennen,aan de liefde en de woede,

die jij in mij voedt.

 

Michel Martinus, 1-9-2007